Tijdens de ledenavond van oktober 2011 werd de plant van de maand door Sjaak van Vliet gepresenteerd. Hij vertelt het volgende:
Parrottia persica met als Nederlandse naam ijzerhout groeit van nature in het zuidelijk deel van de Kaukasus, Irak en Iran en behoort tot de familie van de Hamamelidaceae waartoe ook de Liquidambar, Corylopsis en de Hamamelis behoren. Het geslacht kent echter maar één soort.
Parrotia persica is een matige groeier en kan in Nederland 8 tot 10 meter hoog en wel 6 meter breed worden. Hij maakt meestal een paar zware hoofdtakken die recht de hoogte in schieten. De zijtakken staan horizontaal op die hoofdtakken en hangen iets af.
De bast van de stam is glad en lichtgrijs met paars/bruine vlekken. De schors geeft, naarmate de boom ouder wordt, een steeds sierlijker effect. Kleine plakjes vallen van de stam,waardoor de lichtere, onderliggende schorslaag zichtbaar wordt. Samen met de breed uitstaande takken zorgt dit juist in de winter voor een aantrekkelijk beeld.
Het blad heeft een kort steeltje, is glanzend groen en omgekeerd eirond met een onregelmatig, grof getande rand, die in het voorjaar rood uitloopt.
De herfstverkleuring is een lust voor het oog. Deze gaat van prachtig geel over in fel oranje tot diep scharlakenrood. Deze herfstverkleuring kan begin september al op gang komen en blijft tot diep in de herfst hangen. Wat opvalt is dat de bovenste bladeren van de boom een paar weken eerder vallen dan de rest.
Parrotria persica is net als zijn mooie broer de toverhazelaar, een winterbloeier. De kleine onopvallende bloemhoofdjes hebben felrode helmknoppen en hullen de boom in februari in een prachtige roest-orange gloed. De plant is zoals de meeste winterboeiers een windbestuiver.
De vruchten van Parrotia persica zijn houtachtige doosvruchten die met twee kleppen open springen.
Grondsoort
Parrotia persica groeit het liefst op een voedzame kalk rijke bodem waar voldoende vocht aanwezig is. Half schaduw en de ochtend zon verdient zijn voorkeur.
Het onderhoud is uiterst beperkt. Indien de groei ruimte na verloop van jaren beperkter wordt, kunnen takken uit de boom worden verwijderd, snoei zodanig dat er geen gaten vallen. Het snoeien met blad verdient de voorkeur.
Op het gebied van ziekten kent Parrotia persica nauwelijks problemen. Voor zover bekend wordt hij door geen enkele ziekte of plaag aangetast.
Plant Parrotia persica als het kan solitair met voldoende ruimte, dan heeft u nog jaren plezier van deze schilderachtige boom.