Tijdens de ledenavond van september 2010 werd de plant van de maand oktober door Sjaak van Vliet gepresenteerd. Hij vertelt het volgende:
Goedenavond, dames en heren op deze eerste avond van het nieuwe seizoen beginnen we al een beetje aan de herfst te denken, daarom gaat mijn lezing van de plant van de maand over siergrassen.
Grassen kennen we allemaal. Ze zijn er van kleine plantjes tot metershoge pollen en komen over de hele wereld voor, van de toendra's en steppen van Aziƫ tot de prairies van Zuid Amerika Ook in onze tuin, maar dan noemen we het gazon.
Siergras is ander gras. Dat brengt verrassing, ritme en kleur in de tuin. Ze zijn mooi om hun vaak lange, buigzame blad en hun subtiele bloeiwijze. De enorme verscheidenheid maakt ze geschikt voor verschillende plaatsen en toepassingen in de tuin. Bijvoorbeeld: laagblijvende soorten voor in de bloemborder of langs een pad, en de hoge polvormende grassen solitair als blikvanger.
Er zijn grassen die meters hoog worden en bloeien met prachtige zilverachtige pluimen. Hun losse groei- en bloeiwijze zorgen voor een natuurlijke uitstraling die in een eigentijdse beplanting zeer op zijn plaats zijn.
Grassen brengen rust en geven een gevoel van natuurlijkheid. Laat u eens verleiden om u tuin te verfraaien met siergrassen.
Grassen dragen lang bij aan het beeld van een tuin. Sommigen beginnen vroeg in het voorjaar zoals Calamagrostis het pluimstruisriet, andere hebben vooral opvallende herfstkleuren zoals Panicum het vingergras en Miscanthus het prachtriet. Ook zij er grassen die in de winter ware juweeltjes zijn onder andere Pennisetum het lampenpoetsersgras.
Opvallend is dat de meeste soorten goed toepasbaar zijn in zowel de wilde als de nette tuin. De meeste soorten vormen een keurige pol.
Siergrassen worden vaak als solitairs aangeplant dat wil zeggen dat ze los van elkaar staan. Voor de grote tuin is het bontbladige prachtriet Miscanthus sinensis Zebrinus adembenemend mooi. Of de Miscanthus sinensis Kleine fontane, en de Stipa gigantea.
Voor de kleinere tuin zijn de Molinia en de Pennisetum in cultivars beter geschikt. Ook kleinere soorten hebben een persoonlijkheid om alleen te kunnen staan, denk aan de Molinia het pijpenstrootje, maar ook de Carex pendula de hangende zegge die in de schaduw kan.
Ook zijn er siergrassen die voor een mooi effect als bodembedekker hebben en tevens het onkruid onderdrukken. Denk daarbij voor schaduwplekken aan Briza media, Carex morowii Varigata en de Melica nutans.
Siergrassen zijn goed deelbaar en verbluffend makkelijk in onderhoud, de grootste groep meerjarige grassen zal in de winter bovengronds afsterven maar ondergronds prima overleven. Het idee dat siergrassen niet winterhard zouden zijn klopt niet. Maar het is beter om de Pennisetum in de winter wat extra bescherming te geven.
Na de winter kunnen we alle afstervende soorten vlak boven de grond volledig afsnoeien, en van de groenblijvende soorten het dode loof er uit plukken, om het komende jaar weer van het prachtige siergras te genieten.